Employed, Unemployed, Employed again!!

Het leven van een werkende backpacker gaat niet over rozen! Een onzeker leven is het de ene dag ben je werkeloos en ben je druk opzoek naar werk. Ben je al plannen aan het maken om je reis misschien om te gooien en eerder naar huis te komen. Krijg je weer een verlossend telefoontje van het uitzendbureau dat ze toch nog wat menden nodig hadden bij Securitymail! Dus donderdag ochtend stond thijs weer enveloppen open te maken. s' Middags werd ik gevraagd om op een andere afdeling te werken, aan de 'plastic machine'. Hier worden bundels reclamefolders samen in plastic ingepakt aan een lopende band. Mijn taak was om aan het einde van die band de stapels 'folder bundels' in te binden en in een container op te stapelen. Prima te doen, alleen jammer dat er zo'n herrie is dat je niet kan kletsen en oordoppen in moet! Dit is waarschijnlijk voor iets langere tijd, maar nog moet ik elke dag aan het einde van de dienst vragen of ik de dag erna terug kan komen. Dus ook niet erg ideaal.




















Werk aan de "plasticmachine"

Werkoverleg

Oost-duitser Lars















Op naar de brievenbus deze stapel reclame!







































Australische efficientie!

Daarom heb ik gister de stoute schoenen aangetrokken en ben met de trein terug naar de carwash gegaan om te vragen of ik daar terug kan komen werken. Maar dan direct voor de carwash en niet voor die maffiabaas. Ik vond het best spannend om die 'peter de oplichter' misschien tegen te komen. Maar alleen al om er een beter gevoel aan over te houden ben ik erheen gegaan. Oude collega's waren verrast om mij te zien opeens. Het was erg druk, maar ik legde de situatie uit aan Camron de echte baas. Hij zei dat hij wel iets voor me kon regelen, maar dat ik hem een week moest geven om alles af te handelen. En het leek erop dat hij contact met die peter ging verbreken. Wat vrij heftig is aangezien er 30 mensen voor die peter werken. Dus hij stak nu al 30 pers x 6 dollar x 8 uur weken = 1440 dollar = 850 euro PER DAG in eigen zak om een oud busje te rijden!!!

Ik heb Camron mijn nummer gegeven en hij zou me terug bellen als hij iets wist. Zijn broer was er nu ook bij toen ik mijn visie op de fuctie van peter liet horen. Hij is hier een heel beroemde ex-rugby speler dus zij willen ook geen stront binnen hun bedrijf en willen hun goede naam hoog houden. Terug in de bus naar t hostel voelde ik me mega goed, die ene Nederlander die zijn bek opentrekt zorgt misschien toch nog voor rechtaardigheid voor de werkende backpackers van Brisbane!